Pagina's

woensdag 7 maart 2012

Dinsdag 6 maart 2012


Malou en ik zijn vandaag te gast in het radio 1 programma 'Dit is de Dag' van de EO.

Zie:    http://www.eo.nl/radio/ditisdedag/aflevering-detail/dit-is-de-dag-d3aa569fcd/

Noraly Beijer en Malou Gorter - Hamlet in een modern jasje

Met sleutels en alarm op zak deed oud-journaallezeres Noraly Beijer research in een psychiatrische instelling. Haar bevindingen zijn verwerkt in Shakespeare's Hamlet door het Noord Nederlands Toneel. Actrice MalouGorter speelt de rol van koningin, en probeert samen met Beijer het taboe van dit beladen onderwerp af te halen.

Aan het eind van de uitzending komt Hamlet terug in het standup gedicht van Egbert Hovenkamp. 

Dichter bij de Dag - Egbert Hovenkamp

Elke werkdag maakt een dichter, woordkunstenaar, liedjesschrijver of standup-comedian een sneldicht op de talkshow van Dit is de Dag. Vandaag is dat Egbert Hovenkamp.

Zondag 4 maart 2012. Première.

De lente hangt in de lucht op deze zondag van de première. Dat is een mooi voorteken. De Stadsschouwburg van Groningen heeft de rode loper uitgelegd. De sfeer in de foyer en later in de volle zaal is er een van veel verwachting, van spanning ook, want de voorverhalen over de NNT versie van Hamlet waren veelbelovend. Nu moet iedereen het nog zelf zien en horen en ondergaan. Vlak voordat de zaal open gaat, staan cast en crew op het toneel in een kring rond Ola. Ze geeft haar trots en zelfvertrouwen door aan haar 'droomteam'. Dan kan het publiek binnenkomen. Klara zit vrijwel roerloos op het toneel. Fel uitgelicht in een wit pak; een pofbroek en een jasje met rolkraag, zoals ze dat in de tijd van Shakespeare droegen. De muziek van Merlijn mummelt net zolang tot iedereen op zijn stoel zit. Wanneer het licht in de zaal uitgaat en op sein van Klara de voorstelling begint, weet ik al dat het goed zit. Dit openingsbeeld is een van de briljante ideeën die op het laatst kwamen, na de eerste try-out, nog geen drie dagen geleden. Er hangt ogenblikkelijk een onheilsspanning in de zaal, die in een strakke boog wordt vastgehouden tot en met Hamlet in de psychiatrische inrichting belandt. Dan begint de episode waarvoor ik lange tijd onzeker was omdat ik niet wist hoe en of de overgang van kasteel naar inrichting zou werken. Maar de scènes vloeien zo goed in elkaar over dat niemand zich hoeft af te vragen waarom Hamlet doordraait en in een separeercel wordt gesloten. Wanneer Joke als verpleegkundige voor de separeer staat en vraagt hoe het met hem gaat, kijkt Hamlet haar aan en zegt: 'Polonius? U bent dood Polonius' . Het is de ultieme rechtvaardiging voor de mooie dubbelrol van Joke, eerst als Polonius die per ongeluk gedood wordt door Hamlet en dan als verpleegkundige. Peter speelt Hamlet alsof hij Hamlet is. Hij heeft de goede leeftijd. Maar vooral heeft Peter de  ogen van Hamlet.
Mijn top 10 van favoriete scènes:
1. De koningin die zich vastbijt in haar sluier als haar zoon Hamlet haar afwijst.
2. De geestscène
3. De liefde tussen Hamlet en Ophelia
4. Het toneelspel in het toneelspel om de koning te ontmaskeren en Rosenkranz & Guildenstern even voor koningin mogen spelen
5. De smeekbede van Claudius om genade
6. De waanzin van Ophelia
7. De waanzin van Polonius
8. De waanzin van Horatio
9. De waanzin van Rosenkranz & Guildenstern
10. Klara in de verbeelding van gedachten en gevoelens achter de waanzin van Hamlet
Dit alles ondersteunt door een waanzinnig mooi decor in waanzinnig mooi licht bij waanzinnig goede muziek, onder regie van een waanzinnig goeie Ola.

Na afloop is er langdurig applaus. Beneden in de gang van de kleedkamers is er champagne, er zijn borrelhapjes en er zijn tranen. In de grote foyer van de schouwburg praten veel mensen nog lang na. Als sluitingstijd nadert, verhuizen cast en crew naar de overkant, naar café de Souffleur, waar dozen met pizza's worden afgeleverd, waar het napraten verder gaat, nu ook over de eerste analyses en bespiegelingen. Shakespeare hoeft zich niet om te keren in zijn graf. En als dat wel gebeurt, doet hij het vast met een goedkeurende glimlach. Nynke Stellingsma van de Stadsschouwburg was ooit de aanstichtster van het idee om een toneelopvoering te maken over waanzin. Nu het werkelijk zover is gekomen is ze ervan overtuigd dat deze Hamlet-versie een goed beeld geeft van wat er in een inrichting gebeurt en hoe mensen zichzelf en elkaar gek kunnen maken. De zaal zit voor de komende tien dagen behoorlijk vol. Dat is een goed teken voor de tijdgeest van waanzin in de politiek om kunst en cultuur af te doen als een linkse hobby.









                                                                        aftermath Hamlet
                                                           woordspinsels van Horatio in waanzin


                                                                              Peter & Zen



zondag 4 maart 2012

Zaterdag 3 maart 2012 Laatste Try-out

    http://cultuurgids.avro.nl/front/detailopium.html?item=8267399
    http://cappuccino.ncrv.nl/deze%20week


Jan Alfers doet nog een likje voor aanvang laatste try-out

                                                                   toitoitoi laatste try-out


                                                                       inloopscène
         
Nabespreking. Ola zegt: "we zijn er klaar voor". Met zo'n sterk en toegewijd team is dit de voorstelling geworden waarvan ze gedroomd had.  De 'notes' van haar en Zen gaan alleen maar over het aanscherpen van overgangen en het nog beter aanzetten van de eindscène. Met een gerust doch immer spannend gevoel kijkt  iedereen uit naar de première, morgen.

voor meer foto's zie:
https://picasaweb.google.com/117099863223638271551/16Hamlet030312?authkey=Gv1sRgCOuclJSNz6e77gE#

Vrijdag 2 maart 2012

In de middag ben ik maar heel even in de schouwburg. Er wordt hard gewerkt aan licht, geluid en changementen. De meterslange sluier was gescheurd tijdens de eerste try-out. De hersteleditie wordt nu getest. Morgen zal ik horen of de tweede try-out beter was dan de eerste.

      Cockpiece naar 17e eeuws voorbeeld, in handen van Johanna. Trouwjurk id, in handen van Estela
Machinefabriek in de Bloemstraat, thuishaven NNT

vrijdag 2 maart 2012

Donderdag 1 maart 2012. Eerste Try-out

Het is 4 uur in de middag als ik de stadsschouwburg binnen kom. Het is donker in de zaal. Het enige licht  komt van de regietafel in het midden van de zaal en van het podium. De technische doorloop vraagt veel geduld van de acteurs die op hun plek moeten blijven staan en soms een paar keer de overgangen van de ene naar de andere scene moeten doen om licht, muziek en trekkenwand goed in te regelen. Als Ola roept: "Maartje moet door de koffie heen, nadat Peter gezegd heeft dat de tijd uit zijn voegen is", weet iedereen op de vloer en in de zaal waar ze het over heeft. De teksten tussendoor gaan op zijn 'italienne', razendsnel. Ik kan me er nog steeds over verbazen hoe de acteurs per seconde hun gezicht in de juiste uitdrukking kunnen krijgen. Peter beroept zich er steeds op dat hij een performer is, geen acteur. Maar na dit staaltje gemoedswisselingen van zijn Hamlet kan hij me nog meer vertellen. De aanloop naar de eerste try-out loopt redelijk goed, en wat technisch of anderszins niet meer helemaal lukt, kan later dan nog bijgesteld worden. Waar een try-out vooral ook goed voor is, is de feedback van het publiek. De zaal is voor meer dan de helft volgeboekt. Vooraf geven Hans Jansen van de RUG en Dirkje een inleiding aan studenten van de Studievereniging van Kunsten IK. Na afloop komen ze weer bijeen voor een nabespreking. Ze zijn enthousiast en onder de indruk over wat sommigen noemen:  'deze typische NNT voorstelling'. Het is wel lastig om uit te leggen wat zo typisch is, maar iets later zegt iemand dat het NNT, olv Ola en Ko, op een spannende manier omgaat met oude verhalen en actuele onderwerpen. Veel complimenten zijn er voor Peter in zijn rol van Hamlet en voor het mooie functionele decor met de doorzichtige kasten; mooie symboliek voor het wantrouwen en de achterdocht in de omgeving van Hamlet en in zijn eigen geest. Complimenten ook voor de humor in het stuk en de prachtige aankleding. Ik ben blij verrast met de reacties op de rol van Joke als verpleegster. Iedereen vindt het een goede vondst dat Joke eerst Polonius is en daarna zuster. En iedereen is gladjes mee gegaan in de transformatie van kasteel naar psychiatrische inrichting. Hans Jansen is bijzonder ingenomen met de vondst om de zaal in het licht te zetten tijdens de beroemde Hamlettekst: "Zijn of niet zijn, dat is de vraag", omdat dat een zin is die ons allen aangaat, niet Hamlet alleen. Bij de nabespreking maakt Ola een kleine rondedans als ze dit hoort. We eten met plezier de taarten van het NNT en van de studenten. Natuurlijk waren er bij de nabespreking ook vragen, die Antsje, die de studenten begeleid heeft, en ik doorgeven aan Ola en de cast. Bijvoorbeeld over de lengte van de laatste scène, de rol van Klara en de symboliek van de aarde. Maar daar is een try-out ook voor. Voor complimenten én voor vragen. 





donderdag 1 maart 2012

Woensdag 29 februari 2012

Als ik in de late namiddag in de schouwburg kom, is de repetitie met doorloop al geweest. Veel is veranderd, hoor ik. Ten goede allemaal. Geen amechtig geschuif meer met decorstukken. De eindscene is nog eens gereset. Hopelijk voor de laatste keer, want het ziet er goed uit, zegt Dirkje. Na het avondeten is er nog een kleine repetitie van de allerlaatste scène wanneer Hamlet catatoon is en de ballen naar beneden komen. Inderdaad. Het verhaal heeft nu een steviger punt aan het eind. Iedereen blijft op het toneel, in zijn eigen verstijfde wereld,. De ballen slingeren tussen hen in. Om dat goed te krijgen was natuurlijk ook een gepuzzel. Maar het werkt. Hamlet heeft zijn Ballen. Ko en Boes en alle andere mannen van de techniek zijn dik tevreden. Ik vind het een wonderlijk staaltje van creativiteit en technisch vernuft. Ko verwijst naar het voorbeeld dat hij vond op You Tube en zegt dat het eigenlijk een vrij simpel principe is dat op zwaartekracht leunt.
Bart Klever is er ook. Met zijn ervaring voegt hij zich met gemak in het Hamlet stramien en doet de rol van Rosenkranz/Guildenstern als Edo BBHH heeft.
Rond 8 uur 'savonds gaat de cast naar huis. Moe van de dag. Klara blijft nog. Zij oefent met Ola de choreografie die ze verzonnen heeft voor het eind. Samen nemen ze de stappen, bewegingen en uitdrukkingen nog eens door. Wanneer is het grappig. Wanneer is het teder. Wanneer woest en vastberaden. Boes heeft intussen meterslange lichtblauwe stof ontpakt. De tule heeft de hele voorstelling door een rol. De kleur is veranderd van felgroen naar fel oranje. Nu is die dus lichtblauw. Definitief lijkt het. In het kostuumatelier draaien ze ook lange uren door. Daar weten ze allang dat decor en kostuums in dienst staan van het verhaal en dat schoonheid van ontwerp en stof op de tweede plaats komen. Hoe dan ook. Prachtig blijven ze. Ook een kunst. 
                                        Ko & Boes: Wat voor spul zit er onder die stoel?

Bart Klever speelt Rosenkranz & Guildenstern als Edo er niet is
          Het kostuumatelier is ook verhuisd naar de schouwburg. Helga en Johanna draaien nu ook door.
                                                                       voor meer foto's zie: 
             https://picasaweb.google.com/117099863223638271551/13Hamlet290212authkey=Gv1sRgCK75k6SnxKPLvwE

woensdag 29 februari 2012

Dinsdag 29 februari 2012

Overal in Groningen hangt de poster van Hamlet met zijn ene oog open onder de zoete glimlach van Ophelia. De tweede dag in de laatste week voor de première is hectisch. Zoals het hoort. Het zal er niet minder op worden in de komende dagen. Daarom is het een goed wonder dat Ola, dankzij volharding van Rein van de pr,  toch even aanschuift bij 'The Naked Lunch' in de Centrale Bibliotheek. Samen met Dirkje van de dramaturgie en ik maken we het goed opgekomen publiek warm voor onze Hamlet. Ola vertelt dat ze de liefdesscène van Hamlet en Ophelia in natriumlamplicht wilde omdat de herinnering aan een eigen ervaring van een liefdesafscheid onder lantaarnlicht altijd is blijven hangen. Dirkje vertelt hoe ze de oorsponkelijke tekst van Shakespeare die wel 6 uur in beslag kan nemen, heeft ingedikt tot 2 uur. Omdat Ola via Hamlet de focus wil leggen op de waanzin en liefde in onze wereld heeft Dirkje de teksten over liefde en waanzin van Shakespeare eruit gezeefd en andere teksten, bijvoorbeeld over oorlog opzij geschoven. Ola en ik vertellen over onze ervaringen in de psychiatrische inrichtingen. Bij ons allebei is blijven hangen dat psychiatrische patiënten heel gewone mensen zijn met wie het vaak goed toeven is. Ze hebben wel een vervelende en nare ziekte. Maar we hebben geleerd dat we hen niet mogen reduceren tot de ziekte die ze hebben en altijd de mens achter de ziekte moeten zoeken.
Later in de middag komen in de Schouwburg de mannen en vrouwen die zich hadden opgegeven bij Merlijn om mee te zingen tijdens de voorstelling. Eerst is er een grote oefening in de bovenfoyer, dan gaan ze verspreid in de zaal zitten om naar de doorloop te kijken. Op het eind zingen ze mee volgens de melodie die Merlijn heeft uitgeschreven en die ze thuis konden bestuderen.
Bij deze eerste doorloop in de schouwburg zie ik hoeveel er 'overnight' sinds het weekend is veranderd. In het decor is de opstelling van de etalagekasten anders en er komt nu ook een kast uit de trekkenwand van boven, er is een half afgebroken piano bij gekomen en het zodenbed van Hamlet is verlaagd. Er is vast nog meer anders, maar dat zie ik even niet. Niet alleen omdat ook de kostuums van Polonius en de koningin weer zijn aangepast, maar vooral ook omdat er in de korte tussentijd geschoven en geknipt is in de scènes. Ik vind het lastig om de draad vast te houden, ik word onrustig van het af en aan duwen en schuiven van de kasten en het bed. Maar het komt vast goed allemaal. Ook met de eindscène, nu Hamlet, anders dan eerder,  vanuit de seperareer de dood van Ophelia beleeft. Voor het eerst zie ik de ballonnen in functie, als slot van de voorstelling. Nog steeds een magisch wonder.
Bij de nabespreking blijkt dat het een kunst blijft om de taal van Shakespeare gewoon en verstaanbaar te maken. Peter vertaalt het zo: "Ik speel, ik eet mijn bord niet leeg, want ik wil hutspot". Ook magisch.