Na anderhalve week is er weer enorm veel gebeurd. Hamlet is gegroeid in zijn gekte. Af en toe wil ik alle acteurs een ticket geven naar de psychiater en een van de inrichtingen waar Ola en ik zijn geweest. Peter speelt niet alleen gek. Ik denk dat hij het is ook. Ik blijf lachen om Edo, maar ik zie nu ook beter in hem de valse trekjes van de onoprechte vrienden Rosenkranz en Guildenstern. En ik zie de heren roken. Dat ontbrak er nog aan. Ik denk met extra herkenning aan de patiënten die ik zag en die zo vaak naar buiten gingen of zich in de aparte rookkruimte terugtrokken met hun sigaret. De decorstukken, de etalages, zijn verschoven en nu allemaal voorzien van plastic. Dat maakt dat je beter kunt ervaren hoe Hamlet ingesloten raakt in zichzelf en door zijn omgeving. Er klinkt nu ook vaak een droog pianodeuntje waar ik zelf na enige tijd al gek van word. In de late avonduren, als de acteurs naar huis zijn, wordt het licht uitgeprobeerd. Frank en Vinny hebben computeranimaties en lichtflitsen bedacht voor het zwaardgevecht op het eind. Het licht van een bouwlamp en een diaprojector, gecombineerd met rook uit de rookmachine maken dat ik in een keer zie hoe lucide en hallucinerend de wereld van Hamlet kan zijn. Zen figureert even als Peter. In zijn armen hangt een pop. Zoals Peter het in de voorstelling moet doen met de dode Opheila, loopt Zen nu met de pop in zijn armen heen en weer, voor en achter de etalage. Ola, Ko, Vinny en Frank krijgen een idee hoe het eruit zal zien. Ze zijn nog lang niet tevreden. Maar ik houd nu al mijn adem in voor de geweldige eindscènes straks, wanneer ook de serie ballonnen, gaan tikken in het ziek geworden hoofd van Hamlet.
 |
| voor meer foto's zie: https://picasaweb.google.com/117099863223638271551/7HamletMa150212?authkey=Gv1sRgCOufntT1xd2zQw |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten